zaterdag 1 december 2012

Waarom?

De bedoeling van mijn blog was ooit om te laten zien hoe wij genieten van de kleine dingen in het leven. We woonden net samen, waren uit de ergste rotzooi en het leek me leuk om onze kleine vorderingen met de inrichting van het huis en ons samenleven op deze manier vast te leggen: een mooi document voor onszelf en een puntje van huiselijkheid in mijn volle kantoorforenzenbestaan. Een tijdlang maakte mijn blog me ook creatiever en bewuster en genoot ik nog meer van onze belevenissen door er blogjes over te schrijven.

Maar wat begon als een verzameling berichtjes over klein geluk, is voor mij een beetje aan het verworden tot een reeks obligate tekstjes over niets. Waarom ga ik hier eigenlijk nog mee door? Beer begreep meteen wat ik bedoelde, toen ik hem vertelde dat ik overwoog te stoppen met het blog. "Het mist een plot, hè?" zei hij. Zelden heeft hij me zo snel door.

Niksige berichtjes zijn leuk, maar wanneer ze niet meer inspireren of samen een groter verhaal vertellen, dan moet je er misschien maar mee ophouden. "Maar ik vind het juist fijn dat het over niets gaat, want ik lees het graag even tussen de bedrijven door!" zei een oud-collega van kantoor. Ah, er zijn blijkbaar toch mensen die het nog steeds leuk vinden om hier mee te lezen. En natuurlijk die paar trouwe lezers die zo vaak een reactie achterlaten. Echt heel fijn vond ik dat! Eigenlijk vind ik bloggen ook nog steeds heel leuk, maar ik heb het gevoel dat ik even niet zo veel meer te vertellen heb. 

Misschien krijgt deze blog een vervolg ergens anders, of een aangepast jasje en ga ik over een tijdje weer vrolijk verder. Het is in elk geval even tijd voor een time-out. Ik wil iedereen bedanken voor de reacties en voor het meelezen. Wanneer ik mijn schrijfseltjes weer webwaardig acht, zal ik mij weer melden!

Lieve groet van Beer en Roos





3 opmerkingen:

  1. Zoals ik je al 'live' zei: ik vind het oprecht jammer. Je schrijft zo leuk, zélfs over (naar jouw mening) niets. Ik kom gewoon af en toe nog even langs, om te kijken of je niet stiekem toch iets gepost hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. idd begrijpelijk hoor. Het moet geen verplichte kost worden en wie weet kom je na een pauze beresterk terug ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je blogde dit in ene voor mij praktisch computerloze week, vandaar dat ik het gemist heb... Ik snap je wel, ik heb eerder een blog gehad waar ik mee stopte.Het werd teveel een verplichting, er ging zoveel tijd zitten in het bijhouden van de 'contacten' (lees: het lezen en reageren op andermans blogs om te zorgen dat ze ook bij mij bleven lezen). Pas toen ons Kleine meisje kwam besefte ik dat ik straks van de eerste maanden van de Kleine man een soort naslagwerk had, maar van haar niet. En dus begon ik opnieuw. Met een iets andere instelling. Ik wil terug kunnen lezen en denken: oh,ja, dat is waar ook... Ik houd op deze manier vrienden en familie op de hoogte van onze ontwikkelingen. En ik hoop mensen wat mee te geven over de antroposofie. Hoeveel volgers ik heb probeer ik niet belangrijk te vinden. Ik lees de blogs die ik leuk vind (dat ik hier dus regelmatig kom is een compliment!) en reageer alleen als ik iets te zeggen heb.

    Ik ga je volgen op Rozerood, ben blij dat je toch door gaat!
    Groetjes Sanderijn

    BeantwoordenVerwijderen