Berlijn

Vandaag een jaar geleden waren Beer en ik in Berlijn. Het was ons tweede buitenlandse reisje samen. We hadden een heel andere 'strategie' dan tijdens ons eerste samentripje, naar Parijs. Toen wilden we gewoon zoveel mogelijk activiteiten (musea) in zo min mogelijk tijd stoppen. Op een terrasje zitten gunden we onszelf niet: we konden onze tijd beter besteden en bovendien word je belachelijk afgezet op de Parijse terrassen.

Naar Berlijn waren we iets langer en we hadden het wat minder strak gepland. "Neem ook de tijd voor Kaffee und Kuchen", had Beers moeder gezegd. Dat deden we en ook waren we minder ambitieus met onze museumbezoekwensen. Omdat we wisten dat Berlijn een hippe stad is (en met name de wijk Friedrichshain, waar ons hotel stond), probeerden we ook wat sfeer te proeven en Beer had zowaar zin om hier en daar mee een winkel in te gaan. Het KaDeWe is bijvoorbeeld natuurlijk echt iets dat je gezien moet hebben. Bovendien stonden in het reisgidsje dat ik voor mijn verjaardag had gekregen allerlei beschrijvingen van allerlei hippe winkeltjes en cafeetjes. Daarvan hebben we er een aantal opgezocht en we hebben ook zelf nog hippe tentjes ontdekt. Toeristenmeuk was er natuurlijk ook, maar die kon je vrij gemakkelijk negeren. Gewoon niet naar de souvenirshops bij de Brandenburger Tor en de restanten van de Muur gaan.

In Berlijn (en waarschijnlijk op meer plaatsen in Duitsland) zijn veel dingen die bijdragen aan de manier zoals ik wil leven. Wat opvalt, is de Duitse Grundlichkeit. Ik denk dat er door die Duitse hang naar degelijkheid meer ruimte is voor biologische voeding en spullen van hoge kwaliteit. Tegelijk zijn ze heel erg bij de tijd en hebben de (jonge) Berlijners dan ook een neus voor hippe dingen. Niet alleen in Friedrichshain, maar ook in andere Berlijnse wijken struikel je bijna over de hippe winkeltjes en biologische fastfoodtentjes waar je supergoedkoop heerlijk en verantwoord kunt eten. Het is vast ook erg fijn om met kinderen in Berlijn te wonen, want er is volop mooi en verantwoord speelgoed te koop (Legoblokjes gesorteerd op kleur en per blokje te koop, stoomtreintjes, ruime keus in smaakvol houten speelgoed). Ook worden er veel prentenboekjes verkocht die kinderen al jong kennis laten maken met klassieke verhalen, zoals Tijl Uilenspiegel en Hoffmanns vertellingen. Duitsers vinden blijkbaar een culturele opvoeding van belang. In de Neue Nationalgalerie merkten we overigens hoe gemakkelijk het je gemaakt kan worden een museum te bezoeken: het is tot 's avonds laat open (heel handig om naartoe te gaan als je rond het middaguur in Berlijn aankomt!) en in het museumrestaurant kun je zelfs volledige warme maaltijden eten (en daarna weer lekker verder kunst kijken natuurlijk). Zal allemaal ook wel te maken hebben met het feit dat Duitsers kunst en cultuur veel meer op waarde weten te schatten.

Beer fotografeert graag bijzondere mensen en rare opschriften. Daarvoor kreeg hij volop de kans. Ook probeerde hij soms, speciaal voor mij, lieve kindjes te fotograferen. Dat lukte niet altijd even goed, want kinderen zitten niet stil en als je ze zomaar op straat ziet, kun je ze dat ook niet vragen. Het viel ons op dat er in Berlijn veel hippe ouders (vooral vaders) met schattige kindjes zijn. Ook op het fotograferen daarvan legde Beer zich toe, maar het kan allemaal nog niet in het C/O Berlin hangen. Uit heimwee en omdat het alweer een jaar geleden is, heb ik een paar leuke fotocollages gemaakt. Ik hoop dat ze een beetje laten zien hoe fijn het in Berlijn is en waarom wij er zo graag nog eens naartoe willen.