De knip

Het is heerlijk om zo'n prachtig huis te hebben en te leven in een ruimte die je met zoveel zorg hebt gekozen en ingericht. Omdat we allebei van een studentenkamer kwamen, hadden we veel spullen (meubels e.d.) nog niet en daarnaast waren er natuurlijk uitgaven voor het klussen, de vloer, de gordijnen etc. Allemaal geen enkel probleem en we hadden gelukkig zoveel gespaard dat we tot op zekere hoogte gewoon konden aanschaffen wat we mooi vonden. Een boek, cd'tje of kledingstuk kon er hier en daar ook nog wel af, maar er komt een moment dat het je te hard gaat. En aangezien we nog steeds een paar grote uitgaven moeten doen, vinden we het verstandig om nu onze hand maar eens op de knip te houden.

Best lastig, want juist omdat ik altijd vrij spaarzaam ben, ben ik gewend dat altijd alles wel kan. We hebben genoeg mooie spullen, nog een weekendje weg in het verschiet (verjaarscadeautje van Beer!), dus we zullen ons heus wel vermaken. Maar ik gun het andere mensen ook om aan mij te verdienen. Soms zeg ik daardoor te snel iets toe. Zo vertelde een vriendin, die moeilijk aan werk kan komen, dat ze danslessen gaat geven bij mij in de buurt. Enthousiast had ik meteen al gezegd dat ik ook zou komen. Het bleek niet een workshop, zoals ik had gedacht, maar een hele cursusreeks met bijbehorend prijskaartje. Verhoudingsgewijs heel schappelijk, maar momenteel een te grote uitgave voor een impulsaankoop. Schoorvoetend vertelde ik haar dat ik toch niet kon komen. Best iets om je een slechte vriendin van te gaan voelen. Zonder de grote uitgaven van de afgelopen maanden was het geen probleem geweest. Ik bedenk maar dat als we nu even rustig aan doen met geld uitgeven, ik over een paar maanden wel weer onbezorgd op zoiets in zou kunnen gaan.

Rond datzelfde moment kreeg ik een aanbieding voor de nieuwe marathonvoorstelling van Toneelgroep de Appel in de brievenbus, voor snelle beslissers. Beer en ik hadden er graag naartoe gewild, 11 uur lang Herakles en ook nog mijn favoriete acteur die meespeelt, inclusief lunch en diner. Dat is natuurlijk genieten. Maar helaas gaat ook de vroegboekaanbieding momenteel boven ons budget. Het is wel raar om te besluiten zo'n evenement aan je voorbij te laten gaan, als je eigenlijk een vrij fanatieke theaterbezoeker bent. Ik voel me er stom over, omdat theaters en culturele instellingen in het algemeen natuurlijk juist nu veel bezoekers nodig hebben met alle bezuinigingen. En nu doe ik zelf net als waarschijnlijk heel veel andere mensen: het hoeft maar even iets meer te kosten en ik haak af. Als ik, die al zo betrokken is bij de culturele sector, al zo terughoudend moet zijn, hoe erg zullen andere potentiële bezoekers het dan wel af laten weten?