2 x feest = ... dubbel feest!

Het is 1988, in onze woonkamer hangen vrolijke slingers en buiten schijnt de zon. Ik ga helemaal blij naar school, want het is feest vandaag. Mijn mama is jarig! Nadat we op school een bijbelverhaal hebben gehoord en liedjes hebben gezongen, hebben we rekenen. Daar beginnen we elke dag mee. Voordat we zelf aan het werk gaan met onze sommen, vraagt juf: "Wie wil er vandaag proberen z'n tafeldiploma te halen?"

We hebben namelijk net de tafel van 9 geleerd, en nu kennen we alle tafels van 1 tot en met 10. Telkens als je denkt een tafel uit je hoofd te kennen, mag je naar voren komen en die voor de hele klas opzeggen. Vooraan in de klas, onderaan het schoolbord, hangt een groot geel papier met een overzicht van alle tafels en de namen van alle kinderen in de klas. Als je een tafel goed hebt opgezegd, krijg je een sticker achter je naam bij die bewuste tafel in de lijst. Als jouw rijtje vol is met stickers, heb je een tafeldiploma verdiend. 

Ik moet alleen de tafel van 9 nog. Dan is mijn lijstje compleet. Hij zit nog niet zo goed in m'n hoofd als bijvoorbeeld de tafel van 2, maar ik wil het toch proberen. Vandaag is mama jarig, zou het geen mooi cadeau voor haar zijn als ik vandaag mijn tafeldiploma haal? Bovendien kan ik dan eindelijk de datum van haar verjaardag goed onthouden. De juf zal immers op mijn diploma de datum schrijven wanneer ik 'm behaald heb. 

Resoluut steek ik m'n vinger op en ja hoor, ik mag naar voren komen. Een beetje gespannen begin ik: 1x 9 = 9, 2 x 9 = 18... en het lukt! De laatste sticker wordt bij mijn naam geplakt en ik krijg een mooi groen diploma met de datum 26 april 1988 erop. 's Middags als ik thuiskom is mama natuurlijk hartstikke trots! En dan gaan we feest vieren, dubbel feest. Hiep hiep hoera!

Gefeliciteerd met je verjaardag, mama!