Hemelse koffie

 

Afgelopen week dronk ik deze zalige cappucino tijdens een ouderwets moeder-&-dochter-winkeldagje. Dat hadden we al lang niet meer gedaan. Zo lang, dat mijn moeder zich dingen liet ontvallen als: "Ik was vergeten dat je zo heeeel beleefd kan zijn." Tegen haar heb ik immers altijd het hart op de tong, want wij weten wat we aan elkaar hebben. Toch is het grappig hoe mijn moeder soms heel anders op mij reageert dan andere mensen. Op mijn werk moet ik 'out of the box' proberen te denken, bedenken hoe we processen kunnen verbeteren. Als ik tegen mijn moeder iets zeg over de bureaucratie bij de gemeente (zonder overigens de illusie te hebben daar iets aan te kunnen veranderen), zegt ze: "Neem het nou gewoon zoals het is." Ook vindt ze het moelijk te begrijpen dat ik een Benettonvestje, in plaats van een vormeloze dweil 'tuniek' van de Zeeman draag. Grappig, mijn schoonmoeder vindt juist dat ik 'wel eens wat duurs voor mezelf mag kopen'. Eerlijk gezegd denk ik zelf dat ik prima het midden kan houden tussen deze twee opvattingen. :-) Maar goed, het was een topdag. We hebben aan een half woord genoeg (dus je kunt heeeel veeeel bespreken op zo'n dag ;-)) en genieten van dezelfde knusse dingen.  Zoals zo'n heerlijk kopje koffie dus!

Overigens vind ik de engeltjes op het kopje best wel toepasselijk nu de eerste adventsweek is ingegaan.