Vier

Afgelopen vrijdag waren Beer en ik alweer vier jaar een setje. Dat gingen we maar eens even uitgebreid vieren met een feestelijk etentje buiten de deur. Vier jaar is best lang... wat hebben we al veel samen meegemaakt! Voordat de vonk oversprong, waren we al ruim een jaar vrienden en daarvoor zaten we samen op de toneelcursus. Ook zagen we elkaar al regelmatig bij de filmavonden van een studentenvereniging.

vers broodje met huisgemaakte aioli

Na ons bezoekje aan de Parade sms'tje hij 's avonds laat 'Slaap lekker, ik hou van je'. We zoenden elkaar voor het eerst op het Museumplein in Amsterdam. Elke stap in onze relatie voelde zo bijzonder. Kaartjes boeken voor een voorstelling die pas over een maand zou plaatsvinden. Ook al waren we al zo lang vrienden, zou het dan nog wel aan zijn? En zo niet, zouden we dan nog wel naar die voorstelling willen? En dat de familie in oktober al aan ons vroeg wat we met Sinterklaas deden... blijkbaar hadden de omstanders er veel vertrouwen in!

amuse met artisjokkenmouse en gazpacho-ijs

Op de dag dat we een jaar samen waren, trouwden goede vrienden van ons. Kort daarna gingen we voor het eerst samen een lang weekend weg, naar Parijs. We gingen speciaal om de Kandinsky-tentoonstelling in het Centre Pompidou te zien. Beer geeft eigenlijk nooit sieraden, maar daar kreeg ik van hem een ketting en armband als cadeautje voor ons éénjarig jubileum. Ik gaf hem een zelfgemaakte verjaardagskalender met foto's van dingen die we samen beleefd hadden.

bietencarpacchio

Beer studeerde af, ik liep stage bij het theater en kreeg een volledige baan die aansloot bij mijn studie. Na een tijdje ging Beer ook aan het werk en begonnen we om ons heen te kijken naar geschikte huizen om samen te wonen. Dat viel nog niet mee, maar we vonden het geen probleem dat er wat tijd overheen ging. Een woning kiezen doe je niet zomaar. Ondertussen vierden we mijn dertigste verjaardag in een zaaltje met veel vrienden en maakten we een tripje naar Berlijn.

 

vegetarische kip met coucoussalade en rijst

Uiteindelijk vonden we de plek waar we nu wonen. Eerst maanden beziggeweest met klussen en op kerstavond betrokken we ons nieuwe stekkie. Nooit meer na afloop van een leuke avond ieder naar zijn eigen huis, makkelijk tegelijkertijd samen zijn en toch iets voor jezelf kunnen doen, met je eigen spullen binnen handbereik... en natuurlijk gewoon de fijne kleine dingen, zoals hem op zondagochtend verrassen met een lekker ontbijtje. 

lekker bakkie

We maakten reisjes naar Gent en Rome, bezochten nog heel veel meer theatervoorstellingen, ontvangen met grote regelmaat visite en af en toe een logé. Na zo'n anderhalf jaar samenwonen, zijn er nog steeds kleine dingetjes die moeten gebeuren in huis. Bijvoorbeeld het schilderij dat ik zou maken voor boven de bank, waarvan het toch wel leuk zou zijn als het er echt eens kwam te hangen. Raar idee dat we vier jaar verder zijn. Het is zo'n lange tijd en toch lijkt alles ook nog zo kort geleden. Nog steeds is er gelukkig heel veel om samen te ontdekken en van te genieten. We gaan dus vrolijk verder, op naar ons eerste lustrum en meer...

Home sweet home #11

Vandaag kregen we een aardige brief van een bewoonster in de flat, waarin ze oproept om iets met elkaar te organiseren. Gewoon, om het wat leuker en gezelliger te maken en om elkaar beter te leren kennen: wie zijn eigenlijk al die mensen waarmee je op zo'n relatief klein oppervlak woont? Een beetje een home-sweet-home-gevoel in het groot dus...

Wat er precies ondernomen zal worden, staat nog niet vast. Eén van de suggesties is een gemeenschappelijke moestuin. Dat lijkt me erg leuk, aangezien ik al het één en ander over dat soort projecten gelezen heb. Je kunt dan het werk met elkaar verdelen, constructief bezig zijn, met de natuur meewerken en uiteraard genieten van de opbrengsten. Ik hoop dat we met elkaar zoiets van de grond kunnen krijgen. 

Erg leuk dat iemand zo'n initiatief neemt!

Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Klik hier voor de andere deelnemers.

Onze week in beeld

Een overzicht van onze week aan de hand van foto's en een paar woorden, naar een idee van MamaNatuurlijk.   

 Eindelijk eens zelf verse asperges klaargemaakt

Nog net op tijd volgens de groente- en fruitkalender

Societyfotograaf spelen bij de Stadszomernachtsdroom van Stadslab

 Muziek op de Stadszomernachtsdroom 

Trots: mijn foto's online op de site van Stadslab!

Beetje chillen op het balkon

Heus wel een beetje terrasjesweer...

 

Laatste voorstelling in het LAKtheater

 

Gezellige spelavond met studievrienden

Oud gedaan?

Het blijft me bezighouden, hoe je - eenmaal volwassen - ineens belangstelling kunt krijgen voor onderdelen van je opvoeding waar je je vroeger tegen wilde afzetten. Ik schreef er hier al eerder een blogje over. 

Ik had zelf bedacht dat als je ergens heel enthousiast over bent (zoals in het geval van mijn ouders klassieke muziek) en heel graag wilt dat je kind dat ook oppikt, je beter kunt laten zien hoe blij je er zelf van wordt in plaats van het je kind als iets heiligs op te dringen. Het leek me dat je eigen enthousiasme dan aanstekelijk werkt, zoals je op school ook wel een bepaald vak leuk kunt gaan vinden door een leraar die er zo boeiend over kan vertellen. 

Maar daar had ik niet op Beers jeugdervaringen gerekend. Volgens hem blijkt dit namelijk ook niet altijd de juiste strategie te zijn. Zijn vader was een enthousiast amateurviolist. Nadat hij was uitgekeken op het klassieke repertoire en de viool een aantal jaren niet had aangeraakt, begon hij toen Beer klein was weer met vioolspelen, maar dan met Ierse folkmuziek. Hoewel hij hier dus zelf erg blij van werd, bezorgde het Beer bijna een hekel aan dit muziekgenre. Hij associeerde dit met het dagelijks langdurig oefenen van zijn vader, wat natuurlijk niet meteen de meest muzikale resultaten opleverde. Inmiddels is die latente hekel wel wat gezakt, maar het geeft maar weer eens aan dat enthousiasme overbrengen ook nog een vak apart is.

Midzomergeluk

 

Dat-ie dan de was doet, en ophangt op z'n Beers. En dat-ie die dan op het balkon zet, om in de zon te drogen. Het is immers prachtig weer. Vervolgens gaat-ie knutselen met z'n computer, tot diep in de nacht, en dan naar bed. Hij doet heel zachtjes om mij niet wakker te maken.

En dat je dan de volgende dag die was nog op het balkon ziet staan. Dat je de sleutels van de balkondeur niet direct kunt vinden omdat hij ze net ietsje anders heeft weggelegd. En dat gelukkig alles er nog hangt.

Zo is hij toch een beetje bij me, terwijl hij naar kantoor is en ik thuis in mijn studeerkamertje achter de computer zit te zwoegen.

Onze week in beeld

Door diverse beslommeringen een dag later dan gebruikelijk, maar toch: een overzicht van onze week aan de hand van foto's en een paar woorden. Naar een idee van MamaNatuurlijk,

 Kijken naar de (wan)prestaties van Oranje met een lekker biertje erbij

Sprookjesachtig groen in het park: zie je de kabouters zitten?

 

Spontane picknick met wat we toevallig in huis hadden

 En daarna lekker chillen in de zon

Lentezonnestraal in de boekenkast

Gezellig popquizzen in Het Paard

Volle bak: voormalig buur/oppasgezin met 6 kinderen op visite

 Rustig natafelen? Nee joh...actie!

Ons theaterseizoen

Een aantal van mijn vrienden zijn al vertrokken met de trein en de boot - morgen begint Oerol op Terschelling. Het is de eerste van een reeks locatietheaterfestivals waarmee het theaterminnend publiek toch bediend wordt wanneer de podia gesloten zijn voor de zomerstop. Ik ga niet naar Oerol, ben er nog nooit geweest. Het moet een fantastisch festival zijn, maar het lijkt me zo'n gedoe om alles te regelen en het overvalt me elk jaar een beetje dat het alweer zo ver is. Wél gaan we weer naar Over het IJ en ik wil ook graag naar De Parade. Verder zijn bijvoorbeeld de Mooi Weer Spelen, Deventer op Stelten, Theaterfestival Boulevard en Noorderzon de moeite waard. En op het ITS Festival zal vast weer het nodige jonge talent te bewonderen zijn.

Nu het theaterseizoen ten einde is, is het leuk om een klein beetje terug te blikken. Wat heb ik allemaal gezien? Een groot gemis is ongetwijfeld dat ik niet naar Herakles van Toneelgroep de Appel ben geweest. Tot nu toe zag ik al hun theatermarathons, maar deze sloeg ik even over. Van verschillende mensen hoor ik dat het prachtig was. Wie weet, in de reprise...

Beeld uit 'Lebensraum' van Jakop Ahlbom, foto: Stephan van Hesteren

Wat ik wél zag, was de nieuwe voorstelling van mijn theaterheld Jakop Ahlbom. Met 'Lebensraum', een ode aan Buster Keaton, maakte hij een minder duistere voorstelling dan ik van hem gewend ben, maar nog evengoed vol verrassingen en met de nodige humor. Net als bij zijn vorige voorstelling riep hij voor de muziek weer de hulp in van Alamo Race Track. Een erg geslaagde samenwerking als je het mij vraagt.

Andere hoogtepunten waren 'Branden' van het RoTheater, 'The Sunshine Show' van Esther Scheldwacht, 'Dood van een handelsreiziger' van alweer het RoTheater, 'Zweep' van Boukje Schweigmann en toch ook wel 'Alleen voor jullie' van Laura van Dolron. Best een divers rijtje en als ik Beer moet geloven, kan ik daar ook met gemak de voorstelling van de Nachtgasten (improvisatietheater met o.a. Koen Wouterse) die hij laatst in het LAKtheater zag aan toevoegen. Ach ja, het LAKtheater... nog een laatste afscheidsweek en dan sluit het voorgoed zijn deuren. Erg triest. Het was natuurlijk sowieso een roerig jaar in de theaterwereld, in de kunstsector in het algemeen: bezuinigingen, wél een btw-verhoging, geen btw-verhoging, geen nieuw theatermuseum en wat gebeurt er met het Theaterinstituut? We zullen moeten afwachten wat er komen gaat. Maar eerst de zomer vieren met al die fijne festivals, joehoe!

Home sweet home #10

Is het een leeszaal, of toch onze slaapkamer? De aanblik van Beers nachtkastje brengt je toch aan het twijfelen... 

We houden allebei erg van lezen en zijn vaak in verschillende boeken en/of tijdschriften tegelijk bezig. Dat kunnen zowel informatieve boeken als romans of verhalenbundels zijn. Als je zoveel verschillende dingen leest, is het misschien ook wel logisch dat je niet telkens in hetzelfde boek bezig bent. En zodoende is Beers nachtkastje onderhand een verzamelplaats voor alle boeken die in de boekenkast ontbreken (en die niet aan iemand zijn uitgeleend). Beer kan goed in bed lezen (hij leest sowieso met een verbazende snelheid), maar ik zelf niet zo. Meestal ben ik eenmaal in bed te moe om nog informatie op te nemen uit een boek. Momenteel ben ik bezig 'Aan de andere kant van de deur', het eerste deel van 'Zeeën van Tijd', van Tonke Dragt. Dat was soms gewoon een beetje te spannend om te lezen voor het slapen gaan... 

Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Klik hier voor de andere deelnemers.

Onze week in beeld

'Onze week in beeld': een overzicht van onze week aan de hand van foto's en een paar woorden, naar een idee van MamaNatuurlijk. Fijne momenten, lekker weer, gezellige uitstapjes en wat dies meer zij...

 

Verwenontbijtje op kantoor

 Lunchpauzewandelingetje langs de Amsterdamse grachten

 VIlten slofjes genaaid voor een babyshower

Beers ouders brachten allerlei lekkere dingen mee uit de Elzas en de Provence

 EYE, het nieuwe Filmmuseum in Amsterdam-Noord, gezien vanaf de pont

Gezellig borrelen met collega's in EYE

Beer eet ook heel gezond als ik een avond weg ben

Samen naar 'Sartre zegt sorry' in het NT-gebouw

 Muziek, kraampjes en ander vertier op de Bijenmarkt

Heldenverhaal

Van sommige mensen kun je in één zin zeggen wat je zo bijzonder aan hen vindt. Soms bewonder je iemand vanwege één specifiek talent of kenmerk, dan weer bewonder je iemand in het algemeen, 'als mens'. Als je even nadenkt, kun je dat vaak vrij compact omschrijven.

Wat ik misschien wel het meest bewonderenswaardig vindt, is wanneer iemand zich opstelt om een doorgeefluik van spirituele kennis te zijn, zoals bijvoorbeeld Rudolf Steiner, maar ook Helena Petrovna Blavatsky. Het is in mijn ogen een heldendaad om je leven zo volledig in te richten om anderen verder te helpen, zoals zij hebben gedaan.

Het leuke aan Steiner vind ik dat hij niet alleen in filosofisch opzicht, maar ook in praktische zin heel veel in de wereld heeft gezet en zich daarmee dienstbaar heeft gesteld aan het helpen van andere mensen. Er zijn zoveel gebieden waarop spiritualiteit een concrete plaats in het aardse leven heeft gekregen, door impulsen die hij gegeven heeft. 

Neem nou de Vrije School, waar kinderen op de eerste plaats plezier in leren wordt bijgebracht en waar ze zich niet alleen cognitief, maar in veel bredere zin kunnen ontwikkelen.

Of de antroposofische gezondheidszorg, waar veel meer naar de mens als geheel wordt gekeken in plaats van naar een geïsoleerde kwaal. Alles hangt met alles samen. Dat zie je ook weer terug in de biologisch-dynamische landbouw, waarin je met de aarde meewerkt en daardoor gezonder, kwalitatief hoogwaardiger voedsel kunt verbouwen. 

Rudolf Steiner ontwierp ook een soort politiek, sociaal-maatschappelijk systeem: de sociale driegeleding. Ik moet zeggen dat ik daar nog niet echt veel van weet, maar dat daarin onder andere verschillende functies aan het geld worden toegekend, waardoor geld een andere waarde krijgt in de maatschappij. 

Ook op het gebied van kunst heeft Steiner het nodige aangereikt. Allereerst natuurlijk de euritmie, waarmee je als in een soort dansante beweging laat zien wat leeft in de woorden of in de muziek.

Prachtig om naar te kijken vind ik dat en het is ook nog eens fijn en heilzaam om zelf te doen. Daarnaast schreef hij de vier zogenaamde mysteriedrama's: vier toneelstukken waarin in feite de hele antroposofie wordt uitgelegd. En dan is er nog de organische architectuur, met prachtige gebouwen zoals het Goetheanum, 

Hoewel hij niet erg oud is geworden, heeft Rudolf Steiner ontzettend veel kennis nagelaten. Tijdens zijn leven heeft hij veel gereisd om overal voordrachten te kunnen houden en mensen te kunnen spreken. Onlangs las ik zijn biografie, daaruit kreeg ik een duidelijk beeld van Steiners tomeloze inzet, ondanks tegenspoed of tegenwerking van anderen, om leringen te verspreiden waarvan hij dacht dat de mensheid er wat aan had. Dat vond ik best een indrukwekkend verhaal en daarom kies ik hem als held voor de lege pagina in mijn Heldenboek. 

Mijn held

Een lieve collega verraste mij (en nog een aantal andere collega's die binnenkort moeten vertrekken) met het Heldenboek. In dat boek vertellen gewone mensen de bijzondere verhalen van hun helden. Die held kan wereldberoemd zijn of een bekende Nederlander, maar ook gewoon een familielid of iemand anders uit de eigen omgeving. Er staan 51 heldenverhalen in en de laatste pagina is leeg. Daar mag je zelf een verhaal over je eigen held schrijven. 

Ik vind het een inspirerend boek, niet alleen vanwege de uiteenlopende verhalen over heldhaftige mensen, maar vooral door die laatste witte pagina. Wie is mijn held? Wat vind ik belangrijk in het leven? Wie inspireert mij? 

Voor mij staat voorop dat spiritualiteit heel belangrijk is, bij alles wat je doet. Dat wordt immers eigenlijk altijd bepaald door je levensbeschouwing (waarbij in mijn geval spiritualiteit dan een grote rol speelt). Maar dat moet natuurlijk wel handen en voeten krijgen in de wereld. Mensen die met passie en toewijding werken aan zichzelf en de wereld om ons heen, genieten dus ook mijn bewondering. En dus kwam er een heel rijtje mensen in me op: mijn ouders, vrienden, Beer natuurlijk, kunstenaars, theatermakers, filosofen, maar over wie kun je nu een leuk stukje schrijven op zo'n lege pagina? Stel dat andere mensen het ook zouden lezen en mijn stukje ook in een boek geplaatst werd...

Vaak is iemand die een bewonderenswaardige prestatie verricht een specialist op zijn gebied. Er zijn maar weinig mensen die op allerlei verschillende terreinen een inspiratiebron voor anderen zijn. Wie dat lukt, is dus helemaal iemand om tegenop te kijken. Dàt zou de insteek worden voor mijn heldenverhaal. Wie is die homo universalis die mij inspireert? Dat vertel ik in het volgende blogje...

Onze week in beeld

'Onze week in beeld': een overzicht van onze week aan de hand van foto's en een paar woorden, naar een idee van MamaNatuurlijk. We hadden weer een veelzijdige week, kijk maar naar onze plaatjes...

Fijn pinksterleesvoer

Schattige aanblik, dit waterspeelfestijn

Annie M.G. Schmidtlezing van Daan Remmerts de Vries in de Lokhorstkerk

 Koffie en taart bij de laatste Toneelkijkerbijeenkomst van dit seizoen

Muzikale verrassing op het water

The good life: lekker smikkelen in de zon

Nog zo'n verrassing: Vietnamees festival op de binnenplaats
van het Museum voor Volkenkunde

Museum voor Volkenkunde: Buddhazaal

Museum voor Volkenkunde: Terracotta Strijders

 Spelletje spelen bij vrienden

Euritmie op de Grondsteendag van de AViN