Is dit nu het EL CID-gevoel, van nieuwe vrienden en gezelligheid
Je leert het kennen, het studentenleven
Nog wel wennen, maar dat duurt maar even
Ook al voel je je nog geen student, door de EL CID-week raak je snel genoeg gewend
Gisterochtend hebben ze zich weer verzameld op de Beestenmarkt: de nieuwe lichting eerstejaarsstudenten. De EL CID, de Leidse introductieweek is weer van start gegaan. Slaapspullen mee, zoeken naar het vak waarin jouw groepje moet staan. Nieuwe mensen waarmee je de hele week moet optrekken: zijn ze leuk, vervelend, doen ze dezelfde studie of niet? En die ene knappe jongen daar... zou hij ook in groepje 53 zitten? Spanning, blijdschap, trots, misschien angst... van alles gaat er om in die koppies, zo aan het begin van de week waarin ze hun studiestad en het verenigingsleven leren kennen.
Ik ben allang afgestudeerd en werk in een andere stad, dus ik heb ze helaas niet zien staan gistermorgen. Toch krijg ik een feestelijk gevoel bij het idee dat zoveel jonge mensen deze week die mooie stad en het studentenleven gaan ontdekken. Dat ze aan het begin staan van zo'n heerlijke, bijzondere periode. Je bereidt je voor op het werkende leven en leert zelfstandig worden, en tegelijkertijd kun je daar ook nog heel hard voor weglopen als je wilt.
Uit ervaring weet ik dat het nóg leuker is om in de organisatie te zitten dan om als deelnemer aan de EL CID-week mee te doen. Als crewlid heb ik stoelen klaargezet, kaartjes gescheurd, drankjes verkocht... het leukste was het schrijven van stukjes voor de dagelijks verschijnende EL CID-krant: met je dagbladshirtje aan heb je een mooi alibi om aan alles mee te doen, maar je ook op de vlakte te houden 'uit journalistieke overwegingen'. En natuurlijk ben je dan heel trots als de volgende dag al die eerstejaars jouw artikeltje lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten