Mijn lieve stille papa is op zijn best als hij kunst maakt,
of over kunst praat, of over filosofie.
Stilletjes binnenschuifelend in zijn krappe ateliertje
mag ik helemaal opgaan in zijn creatieve wereld.
Ik koester de herinnering aan toen dat schuurtje nog een doka was,
en ik als zevenjarige mocht helpen bij het foto's ontwikkelen.
o wat lief! En wat een leuke foto van je papa zo omringd met al z'n spulletjes.
BeantwoordenVerwijderenOh ja, de doka!
BeantwoordenVerwijderenDat vond ik vroeger ook zoiets magisch!
Leuk portret van je vader...