Wat is het toch fijn om vrienden als de Asielzoeker zo dicht in de buurt te hebben! Hij ontleent zijn bijnaam aan een toneelstuk van onze studievereniging waarin we samen speelden, met nog een aantal andere studiegenoten. Tijdens die periode heb ik hem leren kennen als iemand waarmee je niet alleen ontzettend veel lol kunt hebben, maar die ook heel goed kan luisteren en je een schouder biedt om uit te huilen wanneer dat nodig is. Verder is het ook altijd erg fijn om diepe gesprekken met hem te voeren, over bijvoorbeeld politiek, kunst of filosofie. Gelukkig kunnen Beer en hij het ook erg goed met elkaar vinden: ik lig gegarandeerd in een deuk wanneer ze samen dialectsprekende typetjes spelen (en dat schier eindeloos vol kunnen houden).
En dan hebben we nog een dingetje met warme chocolademelk. Sinds hij op een snikhete dag op het Amsterdamse Leidseplein warme chocolademelk bestelde, is dat een soort running gag geworden. "Het is er weer weer voor," sms'en we naar elkaar wanneer de lente aanbreekt. Maar ook als het koud is, kun je prima warme chocolademelk drinken. Zo hebben we al in menig cafeetje de warme choco gekeurd, vergelijkbaar met Bassie en Adriaan die in heel Europa slagroomtaart gingen proeven. En ook mijn eigengemaakte chocolademelk mag er wezen volgens hem, lekker met veel slagroom. Perfecte begeleider van zo'n goed gesprek, wat mij betreft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten