Liefs van Beer - zoet

Kerstfeestvreugde schuilt niet alleen in lekker eten, mooie versiersels en kaartjes sturen (en misschien nog enige diepzinnige/religieuze overdenking), maar ook in het beluisteren van kerstliedjes. Wat dat betreft was deze kerst echt helemaal top: de eeuwige 'Last Christmas' en andere Sky Radio-meuk is me dit jaar aardig bespaard gebleven en bovendien had Beer voor mij de kerstliederen van Herman van Veen gedownload en mochten we van mijn vader de kerstcd van Camerata Trajectina lenen. Op de kerstborrel op kantoor hadden we zelfs nog even gezongen (een melig gebeuren, maar het zingen van kerstliedjes vergroot de feestvreugde natuurlijk nóg meer dan alleen het luisteren ernaar), waarna ik een kerstpakket met mierzoet geurende douchespulletjes en crèmetjes in ontvangst mocht nemen.

 

Nadat we op kerstavond ons éénjarig samenwoonjubileum gevierd hadden (bij een tamelijk chique biologisch restaurantje, waar ze geen kaart hadden en je van tevoren dus niet wist wat je zou krijgen), zette ik op de ochtend van 25 december mijn oude cassettebandje met kerstliedjes van de Leidse Sleuteltjes op om ons kerstontbijt was luister bij te zetten. Heerlijke liedjes, zoals 'Er is een kindeke geboren' en 'Midden in de winternacht', gezongen door het bekende kinderkoor: voor mij is dat puur jeugd- en kerstsentiment. Ironisch genoeg staat er overigens een kerstman op de voorkant van het bandje, terwijl alle liedjes over de geboorte van Jezus gaan (zoals het hoort ;-)). Zelfs een lied als 'Oh dennenboom' was te profaan voor de samenstellers van deze cassette. 

Voor Beer droegen deze liedjes echter niet zo bij aan de feestvreugde als voor mij. Hij moest heel erg lachen en zei toen: "Ja, het is net een beetje als met die douchegel uit je kerstpakket." Even keek ik hem niet-begrijpend aan, waarna hij zijn opmerking toelichtte: "Het is nogal zoet."